Prof. Głażewski przyjechał na zaproszenie Centrum Badań Interdyscyplinarnych i Wydawnictw KANS z by wygłosić wykład na temat kultury pamięci i literatury wpisującej się w dyskurs kształtujący pamięć zbiorową.

Profesor Głażewski przedstawił przykłady literatury – bardzo specyficznej i szczególnej formy pamięci, zarówno indywidualnej, jak i zbiorowej. Omówił dwa skrajnie odmienne teksty: W. G. Sebalda (Wojna powietrzna i literatura) oraz Michała Głowińskiego (Czarne sezony) .

Książka Głowińskiego traktuje o jego doświadczeniach z czasów okupacyjnego dzieciństwa, ale powstała dopiero, gdy autor był i psychicznie, i pisarsko do niej gotowy – po półwieczu od opisywanych wydarzeń. Wojna powietrzna i literatura jest żarliwą krytyką kultury powojennych Niemiec i jej niezdolności do żałoby. Oskarżenie Sebalda sięga fundamentów oświeceniowego humanizmu i odnosi się do etycznych powinności literatury.

Po wykładzie wywiązała się długa dyskusja z uczestnikami spotkania. Słuchacze odwoływali się do własnych, subiektywnych i bardzo indywidualnych doświadczeń, ale także do kwestii kształtowania przez literaturę (a także przez sam tekst umieszczony w przestrzeni publicznej) zbiorowego odbioru otoczenia społeczno-ekonomicznego zarówno w perspektywie historycznej, jak i w odniesieniu do bieżącej sytuacji.

Prof. Jacek Głażewski jest historykiem literatury, drem hab. nauk humanistycznych, pracownikiem naukowym Instytutu Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się badaniem relacji pomiędzy literaturą a myślą polityczną, literaturą i kulturą oświecenia, pamiętnikarstwem XVIII wieku oraz dziejami wolnomularstwa.